Verslag van clubrit Ouddorp op zondag 3 augustus.
Oude mannenpraat
Ik heb weleens gelezen, dat een fietser alleen maar gelukkig is, als hij/of zij op een fiets zit, en over de weg zoeft.
Natuurlijk wel door een mooi landschap met weinig auto’s, niet teveel wind en een leuk zonnetje en
temperatuur.
Maar toen ik afgelopen zondagmorgen op het Wielrenpad kwam en stopte bij de C-groep, straalde
het geluk mij tegemoet, in de vorm van 9 lachende mannen met hun racefiets. Weliswaar wat oudere
mannen, maar toch: een prachtige ploeg van 9 man.
Want in de dagen ervoor, stond ik een paar dagen alleen als deelnemer op de Cycle-app, om naar
het geweldige Ouddorp te gaan, maar nu opeens 9 man!! En daarbij ook nogeens 2 electrische
racefietsen, waarvan één splinternieuw was!
Het waaide weliswaar behoorlijk ( West 4), maar er was ook zon en niet koud. Dus we starten met de
afspraak om een kruissnelheid van 22 à 23 km/hr aan te houden, en daarmee kwamen we
probleemloos in Ouddorp. Zelfs de Haringvlietdam leverde voor niemand problemen op.
Zo zondags blijft het zelfs zomers problematisch om in Ouddorp voor 12 hr een open cafe met terras
te vinden, maar er is er gelukkig één, en hoewel er al een grote groep racers uit Delft zat, hadden wij
ook nog een keurig plekje in de zon. En een kwartier na ons kwam de groep de Rijke, goed voor een
plek in de schaduw.
Dit alles geeft in de pauze natuurlijk de broodnodige sfeer voor kletspraatjes. Oh, ja ik ben woensdag
met een paar oude mannen, ja allemaal tachtig plus, meegefietst, en hebben jullie die en die de
laatste maanden weleens gezien?? En hoe gaat het met …..? En mijn zwager rijdt nog wel met die
snelle groep, maar hij krijgt 2 nieuwe knieen, en hij hoopt daarmee weer mee te kunnen met de
groep, etc. En weten jullie het al: Henk Boer heeft een nieuwe fiets. Etc. etc.
Hierna met een heerlijke zon, en een harde wind in de rug terug naar huis. En de afspraak met een
electrische fietser gemaakt: niet harder dan 25 km/hr, want daarboven stopt de ondersteuning. Maar
eenmaal op de Haringvlietdam, lagen de electrische gevallen, constant op kop. Na de dam moest ik
zelfs 35 km rijden om de nieuwe electrische fiets in te halen, want die ondersteuning ging door tot 40
km/hr??
We zouden bij Farm Frites linksaf gaan, maar de weg was daar pas vorige week opnieuw
geasfalteerd, en onze banden zoefden daar zo lekker op dat spiegelgladde wegdek, dat we op
verzoek rechtdoor gingen en pas bij de Eweg linksaf naar de oude trambaan.
Kort samengevat, het was een uiterst, gezellige, dejavu fietstocht met wat oudere clubleden, die
helaas niet meer zo vaak doordeweeks aanwezig zijn, maar nog wel heel goed kunnen fietsen en
praten!!
Ingestuurd door Henk Boer.